ارائه مدلی جدید برای انتخاب تامین کنندگان با توجه به معیارهای متداول و سبز در محیط زنجیره تامین تحت عدم قطعیت (مطالعه موردی: صنعت پتروشیمی)

اخیرا، افزایش گاز های گلخانه ای و حفظ محیط زیست بسیار حایز اهمیت واقع شده است. به دلیل افزایش سطح آگاهی-های زیست محیطی مردم از یک سو و فشار دولت مردان برای کاهش صدمه به محیط زیست از سوی دیگر باعث شده است تا سازمان ها، به این مهم توجه بیشتری داشته باشند. همچنین سازمان ها برای این که بتوانند در صحنه ی رقابت جهانی حضور داشته باشند، باید معیار سبز بودن را در کنار سایر معیارها مورد توجه قرار دهند. از این رو سازمان ها برای برون سپاری بخشی از کارهای خود به دنبال تامین کنندگانی هستند که در کنار سایر معیارها، معیار سبز بودن را نیز داشته باشند. در این پژوهش یک رویکرد جدید دو مرحله ای مبتنی بر تحلیل فرایند شبکه فازی ارایه شده است. سوال اصلی این تحقیق این است که کدام معیارهای مهم و موثر سنتی وسبز در انتخاب تامین کنندگان مناسب هستند و بهترین روش تصمیم گیری چند معیاره برای ارزیابی و انتخاب تامین کنندگان در مساله مورد بررسی کدام است؟ بنابراین هدف اصلی این تحقیق تعیین معیارهای مناسب و ارائه یک رویکرد کاربردی با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره در شرایط عدم قطعیت برای ارزیابی و انتخاب تامین کنندگان در زنجیره تامین سبز است. در این رویکرد در مرحله ی اول با استفاده از یک سیستم پشتیبان تصمیم مبتنی بر سیستم استنتاج فازی، ارزیابی سریع بر روی تامین کنندگان صورت می گیرد وتامین کنندگانی که براساس این معیارهای پیش نیازی، حداقل امتیاز را کسب کنند وارد مرحله دوم می شوند. در مرحله دوم با استفاده از روش دلفی مهم ترین فاکتورها انتخاب می شوند و فاکتورهای منتخب به وسیله ی روش تحلیل شبکه فازی وزن دهی می شوند. همچنین برای بررسی کارایی رویکرد ارایه شده، آن را در شرکت سیدکو در ایران پیاده سازی کردیم و با استفاده از داده های 8 تامین کننده به پیاده سازی رویکرد پیشنهادی پرداختیم که در مرحله اول با استفاده از سیستم استنتاج فازی 4 تامین کننده انتخاب و به مرحله دوم راه یافته و 4 تامین کننده ی دیگر مردود اعلام گردیدند. سپس در مرحله دوم 4 تامین کننده الویت بندی گردیدند که در نهایت تامین کننده شماره 1 با 7844/ امتیاز رتبه اول را کسب نمود. یکی از مهم ترین مزایای این مدل کاهش در زمان و هزینه ی فرایند ارزیابی و رتبه بندی است. زیرا برخی از تامین کنندگان در مرحله اول این رویکرد حذف می شوند. از مزایای مهم دیگر این رویکرد، منعطف بودن آن است، به دلیل جامعیت معیارها و زیرمعیارها می-توان آن را در حوزه های دیگر نیز توسعه داد.